لر ها بخوانند

روابط حسنه ملت های عرب و لر بختیاری برای هر محقق و علاقه مند به تاریخ پنهان نیست. شیخ خزعل و سردار اسعد در زمان روی کار آمدن رضاخان و بعد از آن همواره رویکرد و عملکرد پایاپای بر ضد دولت مرکزی داشته اند. پس از کشف نفت در مسجد سلیمان سیل عظیمی از بختیاری های پشتکوه روانه مناطق نفتخیز شدند. مهمانان ملت عرب کسانی جز دوستان دیرینه و همسنگران ملت عرب نبوده اند. به همین دلیل تاکنون نیز عرب ها بختیاری ها را دوست و همسنگر می دانند. گذشت زمانه ، رخدادها و تغییرات سیاسی در ایران باعث شده دوستان دیرین ملت عرب ناخواسته به دامان پان فارسیسم بیفتند. امروزه طیفی کوچک از فرزندان بختیاری بنا بر مصالح فردی وگروهی با نزدیکی به دولت اشغالگر جمهوری اسلامی به ادوات و ابزار این دولت مبدل شده اند.  امروزه در کمال ناباوری بخش کوچکی از بختیاری ها به عنوان نوک پیکان اسیمیلاسیون و ابزار دست دغلبازان دولتی مسئول در مناطق عرب نشین شده اند.

رو در قرار دادن دو ملت مظلوم عرب و لر کاری سیاسی، غیر انسانی و قابل تقبیح است. ملت عرب اهواز در هیچ دوره ای نه به دوستان لر بختیاری ونه هیچ قومیت وملت دیگری تعدی نکرده است. امروزه متاسفانه شاهد آن هستیم که دولت جمهوری اسلامی با روانه ساختن قشرهایی از مردم بختیاری به مناطق عرب نشین سعی در تغییر ترکیب جمعیتی مناطق عرب نشین دارد. در این میان ملت عرب از سال 2005 به این سو همواره نسبت به عملکرد دولت اعلام انزجار کرده و شاهد برگزارای تظاهرات ها و بازتاب های آن بوده ایم. صدها نفر از شهروندان عرب در این میان در خیابان های اهواز، حمیدیه، معشور، محمره، عبادان و... قربانی شدند. هزاران تن زندانی وتبعید گشته، چندی پیش نیز یک شهروند بختیاری در باغملک از کشف گور دسته جمعی چهار مبارز عرب در حوالی این شهر خبر داد. این چهارتن سه تن برادر بودند از خانواده حیدریان از کوی ملاشیه در غرب اهواز که به اتفاق دوست آنها به نام علی شریفی اعدام شده و جنازه های آنها به خانواده هایشان تحویل داده نشد.

تردیدی نیست که دولت جمهوری اسلامی سعی داشته و دارد که جمعیت مردم عرب را به حد اقل ممکن برساند و سایر شهرها و روستاهای عرب نشین را به روستاها و شهرهای لر نشین تبدیل کند. این سیاست غیر انسانی چندی پیش از سوی پاسدار جعفر حجازی استاندار منتصب دولت در اهواز رسما اعلام شد. حجازی در جریان افتتاح یک نمایشگاه صنعتی در استان بصره عراق با لباس بختیاری در این نمایشگاه حاضر شد و یک دست لباس بختیاری را به استاندار بصره که از پاسداران سپاه قدس است هدیه داد. هر دو استاندار با لباس بختیاری عکس های یادگاری گرفتند.

حادثه مشابهی در آستاراخان روسیه رخ داد. اینبار حجازی به همان شیوه نیز لباس بختیاری را به استاندار آستاراخان هدیه داد اما استاندار آستاراخان فقط به تشکر اکتفا نمود. نویسنده و یا مردم عرب نه با بختیاری و نه با لباس آن و نه با رسم و رسومات بختیاری مشکلی دارند. اما در این میان به هیچ وجه قابل قبول نیست که استاندار اقلیم اهواز را یک اقلیم بختیاری نشین معرفي كند. کاری که پاسدار حجازی انجام داد گویای این است که ایشان از یک اقلیم بختیاری نشین می آیند. حال آنکه برای همگان واضح است که تاریخ وجود ملت عرب در این اقلیم به پیش از ورود آریایی ها به فلات ایران می رسد. ملت عرب امروزی بقایای قوم و تمدن عیلامی هستند. این ملت مظلوم در طول قرن اخیر آماج هجوم بی وقفه و برنامه ریزی شده قرار گرفته و تمام هستی آنها از سوی دولت مرکزی ایران نشانه رفته است.

عملکرد دولت جمهوری اسلامی در بیرون راندن بسیاری از افسران عرب از ارتش و سپاه پس از پایان جنگ با عراق گویای این حقیقت است. دولت ایران به کلی مانع حضور گسترده نیروهای عرب در مراتب عالی ارتش ، سپاه ، نیروی انتظامی، اطلاعات و دیگر ادارات و وزارتخانه ها شده است. در بخش های دولتی تنها به وجود چند عنصر و نماینده(دولتی) در مجلس و دیگر بخش ها اکتفا شد. از وجود چنین افرادی در نظام حاکم فقط به عنوان ویترین می توان یاد کرد. وجود شمخانی و چند تن دیگر در بخش هایی از دولت و دیگر سازمان ها به مثابه مترسک است. هیچ کدام از افراد معدود عرب در بدنه نظام حاکم از اختیارات یک مسئول برخوردار نیستند. (یادآوری این مسئله در این متن به این دلیل است که نشان دهم که فرایند آسیمیلاسیون وفارسی سازی نه تنها در شهرها و روستاهای عرب نشین رخ می دهد بلکه سایر بدنه دولت را نیز فراگرفته است).

هستی ملت عرب اقلیم اهواز امروزه به تاراج رفته است. قربانی دیگر این سیاست غیر انسانی مردمان دوست و همسنگر ما هستند. متاسفانه امروزه لر بختیاری به یک اسلحه برای نظام جمهوری اسلامی مبدل شده است. طیف هایی از همسنگران دیروز ملت عرب با دغلبازی جمهوری اسلامی امروزه رو در روی ملت عرب قرار گرفته اند. در این مرحله حساس و مقطع زمانی نماینده ارشد دولت یعنی شخص پاسدار حجازی شلوار دبیت و چوغای بختیاری را ملوث کرده و به توصیه و اوامر اربابانش در تهران خواهان نشان دادن اقلیم اهواز به عنوان نشیمن گاه اصلی لر بختیاری ها است.

در این میان سئوال هایی در ذهن متبادر می شوند؛ آیا دوستان و همسنگران بختیاری ما دوست دارند اقلیم چهار محال و بختیاری را یک اقلیم عرب نشین، کرد نشین، ترک نشین یا... بنامیم؟ آیا موافقند که عرب ها به روند کوچ اجباری و تغییر بافت جمعیتی سرزمین بختیاری در پشتکوه با دولت همراهی کنند؟ آیا بختیاری های مایلند به لباس ملی آنان اهانت شود؟ اگر جواب منفی است طبیعتا در این میان یک مسئولیت بزرگ بر دوش روشنفکران بختیاری است. روشنفکران بختیاری از همین الان می بایست نسبت به عملکرد دولت در گسیل شهروندان بختیاری به مناطق عرب نشین برای تغییر بافت جمعیتی آن مناطق موضع خود را روشن سازند.

عملکرد دولت جمهوری اسلامی به طبیعت حال یک امر قبیح و قابل پیگرد قانونی در سازمان های بین المللی است. چرا که دولت جمهوری اسلامی مشغول پاکسازی نژادی در مناطق عرب نشین است. در این میان سازمان های اهوازی در داخل و خارج نسبت به این عملکرد دولت بایستی واکنش نشان دهند و برای جلوگیری از فرایند عرب زدایی در اقلیم اهواز سریعا اقدام کنند. در این میان نیازمند حضور روشنفکران و آزادی خواهان بختیاری هستیم تا سیاست های غیر انسانی جمهوری اسلامی را برای مردم لر بختیاری روشن سازند. بی تردید عملکرد روشنفکران بختیاری می تواند حافظ منافع و جان مردم عرب و بختیاری باشد. در غیر این صورت افزون بر عناصر دولت جمهوری اسلامی، مسئولیت اصلی هر گونه رخداد و پیشامدی بر عهده طیف وسیع روشنفکران وتحصیلکردگان بختیاری است.