همبستگی لرها برای پیشگیری از غارت نفت، گاز، آب و اعمال خودمدیریتی
همبستگی لرها برای پیشگیری از غارت نفت، گاز، آب و اعمال خودمدیریتی در جغرافیای خود!
هنگامی از لر سخن می گوئیم، مردمان ساکن جغرافیای سبز رنگ در نقشه ایران مورد نظر است. سرزمینی که سرمایه نفت، گاز و آب در آن قرار دارد و مردمانش در دو نظام شاه و شیخ، در محرومیت کامل بسر برده اند.
از مردمی سخن می گوئیم که در طول تاریخ ایران نقش درخشان در دفاع از این کشور داشته و همچنان دارند. عشق این مردمان شریف به ایران در دو نظام شاه و شیخ مورد سوء استفاده حکام قرار گرفته است.
پایمالی حقوق مردمان لر در حکومت اسلامی ابعاد غارتگرانه، جنایتکارانه و تحمل ناپذیر یافته و از همینرو، تعریف موقعیت این مردم و رابطه آن ها با حکومت مرکزی ضرورت یافته است. صد سال پیش پدران ما در جریان انقلاب مشروطه نقش تعیین کننده ای در پایان دادن به حکومت های قومی داشتند. اگر تغییر ریل از حکومت قومی به حکومت مدرن در ایران انجام گرفت، این تحول تاریخی با قدرت شمشیر لرهای بختیاری در تهران صورت گرفت.
در صد سال گذشته دستاوردهای انقلاب مشروطه، توسط شاه و شیخ به لجن کشیده شد. بار دیگر ایران در آستانه تباهی یا آزادی ایستاده و قربانیان خط مقدم، مردمان و سرمایه جغرافیای لرنشین هستند.
سیل روزهای اخیر بوضوح نشان داد که حکومت اسلامی در 40 سال گذشته نه تنها گام مثبتی برای ایران و ایرانیان بر نداشته، بلکه لرها، کردها و بلوچ ها را بیش از همه به حاشیه رانده و سرمایه سرزمین لرنشین را هزینه سوریه، نجف، کربلا، لبنان، فلسطین .. کرده است.
به لرستان و بلوچستان و گلستان و خورستان و استان فارس و کردستان بنگرید که بخاطر چپاولگری های مافیاهای حکومتی به چه سرنوشتی گرفتار شده اند.
دیگر برای جامعه ایرانی و مردمان جغرافیای لرنشین هیچگونه تردیدی وجود ندارد که این نظام لرستیز و ایرانستیز باید به منجلاب تاریخ فرستاده شود.
شاهرگ های تامین مالی رژیم در دست ما لرها می باشد. ما در مناطق تولید نفت، گاز و آب مستقر هستیم و می توانیم گلوگاه مالی رژیم را آنقدر بفشاریم، تا فلج گردد. هنگام آن رسیده که در همبستگی با سیلزدگان کشور و بویژه مردم لرستان، مدیریت تولید، توزیع و فروش سرمایه در مناطق لرنشین از سلطه حکومت اسلامی خارج شود.
ما باید به حکومت اسلامی اعلام جنگ دهیم و تا هنگام استقرار یک نظام دمکراتیک، لائیک و سوسیال، خودمدیریتی بر نفت، گاز و آب جغرافیای لرنشین را خود عهده دار شویم. اگر قرار است لرها به دوران چادرنشینی برگردانده شوند، پس بگذار خوش نشینان تهران هم مزه بی خانمانی و چادرنشینی را بچشند.
مردمان جغرافیای لرنشین نیاز به همبستگی سوسیال دمکراتیک دارند تا بتوانند از فاجعه کنونی جان سالم بدر برند. ما برای اینکه بتوانیم به ایران عزیزمان خدمت کنیم، نخست باید جای پای خود را در جغرافیای مان محکم کرده و دست حکومت اسلامی را از منابع نفت، گاز و اب قطع کنیم.
اقبال اقبالی