حالا جامعه شناسان و نویسندگان بهتر می توانند سیاهی فرهنگ پرخاش و توهین را ببینند و درک کنند. از آنجا که ملت های تحت ستم در ایران قدرت بازتاب این توهین ها را ندارند چرکاب فرهنگ ستیزه جو روی هم تلنبار شده و به وقتش از جایی سرریز گشته و جهانی را به گند می کشد. صحبت از یک خشونت اجتماعی تمام عیار است. صحبت از مردمی است که هنوز نتوانسته اند از شعار "مرگ بر "فاصله بگیرند. باید کسی، ملتی، قومی باشد که برایش "مرگ بر"گفت و گرنه زندگی و فرهنگ مزه ای نخواهد داشت. مسی و جهان تنها بددهنی و هرزه نگاری های این فرهنگ جهان سومی را شاهد شدند و اما در درون این فرهنگ، خشونت عریان بیداد می کند. آن روشنفکران و به اصطلاح جامعه شناسان پر فیس و افادۀ مرکز نشین که سالهاست بر روی این فرهنگ زشت سرپوش گذاشته اند مقصرند. سالهاست که این زشتی و آلودگی فرهنگ را گوشزد می کنیم اما "گوش اگر گوش تو و ناله اگر نالۀ من، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است."اکنون اما به تقلا و تکاپو افتاده اند که "ای جهانیان باور نکنید این اراجیف را. ما مردم خوبی داریم و فرهنگ متعالی. عذر می خواهیم از بابت این توهین ها و بددهنی ها..."
همۀ تاریخ و فرهنگ و تمدن کذایی این روشنفکران در برابر یک فوتبالیست فرو پاشید، کم آورد و فرو ریخت.
ما سالهاست که آینه در دست گرفته ایم تا شما خود را نیک در آن بنگرید ولی چه کنیم که شما پیوسته آئینه شکن بودید.
"خود شکن، آئینه شکستن خطاست."و گرنه به هنگام مواجهه با جهان خواهید شکست. همۀ مردانگی این فرهنگ ستیزه جو در برابر یک مانکن و هنرپیشۀ زن برزیلی آب شد. جهان، خالی درون فرهنگ را دید و بازتاب داد.
مطمئن باشید که هرگز نخواهید توانست جلوی این سیلاب پرخاش و خشونت و اهانت را بگیرید، مگر اینکه از درون شروع کنید. آیا شده یکبار به خاطر آنهمه اهانت ها، بد دهنی ها و حرمت شکنی ها از آذربایجانی ها، اعراب و دیگر ملت ها معذرت بخواهید؟ البته نوشدارو پس از مرگ دردی را دوا نخواهد کرد. انسانی که شما تربیت می کنید یا شمشیر رستم خواهد شد و یا گلنگدن کلاشینکف حسنی. در کشورهای اسلامی این نوع پرخاشگری های فرهنگی بیداد می کند. فحش های ناموسی و توهین های بی ادبانۀ سنی ها و شیعه ها به یکدیگر در اینترنت رایج است. سئوال این است که چرا چهرۀ اینترنتی جهان سوم اینقدر کریه و زشت دیده می شود؟ چرا به سخره گرفتن دیگران و توهین و پرخاش تنها موجودی نسل سرگردان این کشورها می باشد؟ و هزاران چرای دیگر...