نخستوزیر اسرائیل: «بلدیم چطور به ایران پیام بفرستیم»
نفتالی بنت، نخستوزیر اسرائیل، روز یکشنبه مستقیما ایران را متهم کرد که مسئول حمله پهپادی روز پنجشنبه به یک تانکر نفتکشِ در نزدیکی ساحل عمان است که در جریان آن دو نفر کشته شدند. آقای بنت تلویحا ایران را تهدید به تلافی کرد و حمله به آن کشتی را «بزدلانه» خواند.
آقای بنت گفت: «من با قطعیت تمام میگویم که حمله علیه این کشتی را ایران انجام داده است. اطلاعات موجود این را تایید میکند و ما از جامعه بینالمللی انتظار داریم به روشنی به حکومت ایران نشان دهد که خطای بزرگی مرتکب شده است.»
جمهوری اسلامی ایران همچنان منکر دست داشتن در آن حمله است. با این حال، برخی رسانههای تحت کنترل آن مانند تلویزیون عربزبان «العالم»، در همان ساعات اولیه بهگونهای آن واقعه را گزارش دادند که تلویحی، دست داشتن تهران را تایید میکرد. این شبکه به نقل از منابعی بدون ذکر نام آنان، گفته بود که آن حمله، در تلافی حملهای نامشخص از اسرائیل به سوی فرودگاهی در سوریه بوده است. اما سعید خطیبزاده، سخنگوی وزارت خارجه ایران، در روزهای پس از آن حادثه بارها دست داشتن ایران را انکار کرده است.
ماهها است که جهانیان شاهد گونهای جنگ غیررسمی ایران و اسرائیل در حملات پی در پی در دریاهای منطقه بودهاند. اما حمله روز پنجشنبه به تانکرِ نفتکشِ «مرسر استریت» اولین مورد سالهای اخیر در منطقه بود که تلفات انسانی در پی داشت. آن حمله با پهپادهای بهاصطلاح «انتحاری» انجام شد که ایران و نیروهای متحد با آن، در سالهای گذشته بارها از آنها استفاده کردهاند.
اسرائیل خواهان پاسخی از سوی جامعه جهانی به ایران شده است. یائیر لاپید، وزیر خارجه اسرائیل، در گفتوگوی تلفنی با همتایان خود در جهان، از جمله با وزرای خارجه آمریکا، بریتانیا و رومانی، این موضع را مطرح کرده است. او از سفرای اسرائيل در لندن، واشنگتن، و نیویورک خواست که این موضوع را در جلسات مختلف با دولتهای متبوع خود و نیز در سازمان ملل مطرح کنند. هنوز هیچیک از این کشورها ایران را متهم نکردهاند.
آقای بنت در آغاز جلسه هفتگی کابینه اسرائیل گفت: «ایرانیها با پهپاد به (نفتکش) مرسر استریت حمله کردند و میخواستند به یک هدف اسرائيلی آسیب برسانند. اما این حرکت دزد دریاییوارشان باعث مرگ یک شهروند بریتانیایی و یک شهروند رومانیایی شد.»
نخستوزیر اسرائيل به بریتانیا و رومانی تسلیت گفت
آقای بنت هشدار داد: «ما هم بلدیم چطور به شیوه خودمان به ایران پیام بفرستیم.» او افزود: «قلدری ایران خطری نه فقط برای اسرائیل، که برای منافع جهان است؛ از جمله آزادی حرکت کشتیها و بازرگانی بینالمللی.»
کشتی نفتکش«مرسر استریت» با مالکیت ژاپن، با پرچم لیبریا حرکت میکرد و تحت مدیریت شرکت «زودیاک ماریتایم» بود که متعلق به آیال اوفر، میلیاردر نامآشنای اسرائیلی است. این شرکت تابعیتِ دو فرد کشتهشده را اعلام کرده است، اما نه از اسامیشان خبری داده است و نه از جزئيات رویداد روز پنجشنبه.
آمبری، شرکت امنیت دریایی بریتانیا، تایید کرد که یکی از اعضای تیم آن در آن حادثه کشته شده است.
آقای خطیبزاده روز یکشنبه در نشست خبری وزارت خارجه، ادعای دست داشتن ایران در حمله روز پنجشنبه را «بیبنیان» خواند.
خطیبزاده گفت: «اولین باری نیست که رژیم صهیونیستی اشغالگر قدس چنین تهدیدات توخالیای علیه جمهوری اسلامی ایران داشته. این رژیم هر جا میرود، با خود بیثباتی و تروریسم و خشونت میبرد. هر کس باد بکارد، توفان درو میکند.»
سخنان آقای خطیبزاده درست چند ساعت پس از آن بود که حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران که آخرین روزهای زمامداریاش را میگذراند، اعتراف کرد که دولتش همیشه با مردم ایران صادق نبوده است.
در شورای امنیت سازمان ملل، تلاش اسرائيل برای محکوم کردن ایران آغاز شده است. منبعی دیپلماتیک به روزنامه «اورشلیم پست» گفت که اسرائيل با همراهی بریتانیا و آمریکا، میخواهد «شورای امنیت این حمله تروریستی جدی از سوی ایران را مورد بررسی قرار دهد.» تلآویو خواهان صدور قطعنامهای است که ایران را به دلیل به خطر انداختن امنیت دریاها و بازرگانی آزاد، محکوم کند.
گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در آمریکا و سازمان ملل، قصد دارد شکایتنامهای رسمی به شورای امنیت را بفرستد.
لاپید روز شنبه پس از گفتوگو با آنتونی بلینکن، همتای آمریکاییاش، در توییتر نوشت: «ما در همکاری با یکدیگر علیه تروریسم ایران که خطری برای تمام ما است، دست به عمل میزنیم و پاسخ بینالمللی واقعی و موثری تدوین خواهیم کرد. ایران بارها و بارها مصمم بودن اسرائیل برای دفاع از خود و منافعش را دستکم گرفته است. مقامات وزارت خارجه مشغول فعالیت در تمامی سطوح مربوطه هستند تا جهان دست به محکومیت ایران بزند.»
ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، گفت لاپید و بلینکن «توافق کردهاند که در همکاری با بریتانیا، رومانی، و سایر شرکای بینالمللی، در مورد واقعیات موجود تحقیق کنند، پشتیبانی ارائه دهند، و گامهای مناسب آتی را تعیین کنند.»
آمریکا هنوز رسما ایران را مسئول آن حادثه ندانسته است. اما منابع آمریکایی و اروپایی در گفتوگو با رسانهها گفتهاند که دستگاههای اطلاعاتی این کشورها ایران را مظنون اصلی میدانند و احتمالا در روزهای آینده مقصر بودن آنرا اعلام خواهند کرد.
یک مقام آمریکایی بدون افشای نامش، به «اسوشیتدپرس» گفت که تحقیقات آمریکا نشان داده است که این حمله پهپادی سوراخی در پل تانکر که کاپیتان و خدمه در آن مستقر هستند، ایجاد کرده است.
یک مقام ارشد اسرائيلی به «اورشلیم پست» گفت، این حمله نشان میدهد که «صورتکها دارند کنار میروند و دیگر کسی نمیتواند وانمود کند که ماهیت حکومت ایران را نمیداند.» او افزود: «ایران در گوشه گوشه منطقه خشونت و خرابی به باور میآورد. آنقدر مشتاق حمله به اسرائیل هستند که حالا شهروندانی خارجی را کشتهاند.»
بنتی گانتز، وزیر دفاع، و آویو کوخاوی، رئيس ستاد ارتش اسرائیل، نیز پس از آن حادثه با یکدیگر گفتوگوی تلفنی داشتند و به گفته رسانههای اسرائیل، آن واقعه را یک حمله جدی تروریستی محسوب میکنند.
شرکت «زودیاک ماریتایم» که مدیریت کشتی «مرسر استریت» را به عهده داشت، روز جمعه گفت که آن کشتی هنوز تحت کنترل خدمه خود است و دارد تحت حفاظت اسکورت نیروی دریایی آمریکا به مکانی امن میرود. ناوگان پنجم ارتش آمریکا گفت ناو هواپیمابر رونالد ریگان (که قدرت هستهای دارد) و ناوشکن میسچر (مسلح به موشکهای هوشمند)، «مرسر استریت» را همراهی میکنند.
در بیانیه ستاد فرماندهی نیروهای آمریکا در منطقه، سنتکام، میخوانیم: «کارشناسان مواد منفجره نیروی دریایی آمریکا در آن کشتی هستند تا اطمینان یابند که خطر بیشتری خدمه را تهدید نمیکند و آمادهاند تا از تحقیق در مورد این حمله پشتیبانی کنند. شواهد اولیه به روشنی خبر از حمله با پهپاد میدهد.»
سازمان «عملیات بازرگانی دریایی بریتانیا» که اطلاعات امنیت دریایی ارائه میدهد، گفت کشتی «مرسر استریت» در زمان حمله در دریای عرب و در ۲۸۰ کیلومتری شمال شرقی بندر الدقم عمان بوده است. به گفته سامانه «رفینیتو» که مسئول پیگیری مسیر کشتیها است، این تانکر با حجم و پیکر متوسط، از دارالسلام تانزانیا آمده بود و رهسپار بندر فجیره در امارات متحده عربی بود.
آموس هارل، تحلیلگر روزنامه هاآرتزِ اسرائيل، نوشت: «اسرائیل شاید بخواهد پاسخی کوبنده بدهد؛ این روح گفتههای منابع سیاسی در اورشلیم است. هدف از آن پاسخ، پایان این ماجرا خواهد بود؛ بدون حملات رفت و برگشتی که احتمال بالا گرفتنشان برود. اما طبق معمول، چگونگی روند رویدادهای پیش رو به واکنش طرف مقابل نیز بستگی دارد.»