سازمان ملل قطعنامه محکومیت انکار هولوکاست را تصویب کرد
انبوه کفش‌ها و لباس‌های قربانیان هولوکاست در اردوگاه آشویتس، لهستان
این نهاد جهانی که ۱۹۳ عضو دارد قطعنامه مورد اشاره را به روش اجماع، بدون رای‌گیری، تایید کرد.
ایران نیز که دشمن شماره یک اسرائیل محسوب می‌شود از این قطعنامه اعلام برائت کرد و اسرائیل را متهم ساخت که «از قربانیان جنگ جهانی دوم و یهودیان به عنوان توجیهی برای اقدامات خود... علیه مردم فلسطین و مردمان کشورهای همسایه بهره می‌برد».
اما از سوی دیگر سفرای اسرائیل و آلمان که به شدت از این قطعنامه حمایت کرده‌اند بر اهمیت تصویب آن تاکید کردند. این قطعنامه در هشتادمین سالگرد کنفرانس وانزه تصویب شد، کنفرانسی که به منظور هماهنگی میان رهبران آلمان نازی برای اجرای برنامه‌ای موسوم به «راه‌حل نهایی مسئله یهودیان» در کناره دریاچه وانزه برلین در سال ۱۹۴۲، در اوان جنگ جهانی دوم، برگزار شد.
این کنفرانس به تاسیس اردوگاه‌های مرگ و کشتار حدود شش میلیون یهودی منجر شد که یک سوم جمعیت آن زمان یهودیان را شامل می‌شد. همچنین، بنا به روایت قطعنامه، میلیون‌ها نفر نیز از ملیت‌ها و اقلیت‌های دیگر و گروه‌های مورد هدف کشته شدند.
گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد در نطقی خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: «ما در عصری زندگی می‌کنیم که داستان‌های تخیلی به واقعیت تبدیل می‌شوند و هولوکاست نیز به خاطره‌ای دور بدل می‌گردد. و از آنجا که این رخداد بزرگترین جنایت در تاریخ بشریت است، تلاش برای سرپوش گذاشتن [بر واقعیت آن نیز] بزرگترین پنهان‌کاری تاریخ بشر محسوب می‌شود.»
اردان که خود نوه بازماندگان هولوکاست است، اظهار داشت که این قطعنامه یاد و خاطره شش میلیون قربانی را زنده نگه می‌دارد و این اطمینان را ایجاد می‌کند که دیگر از این پس انکار و تحریف هولوکاست «تحمل نخواهد شد».
این مقام دولت اسرائیل افزود که شبکه‌های اجتماعی، از جمله فیسبوک، توییتر و یوتیوب در حال انتشار گزارش‌های دروغ و تحریف‌شده درباره هولوکاست هستند.
وی عنوان کرد: «شبکه‌های اجتماعی بزرگ دیگر نمی‌توانند نسبت به نفرت‌پراکنی در پلتفرم‌های خود بی‌اعتنا بمانند» و از این پس باید دست به اقداماتی دراین‌باره بزنند.
این قطعنامه که مورد حمایت ۱۱۴ کشور بوده است از کشورهایی که از اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها محافظت می‌کنند قدردانی کرده است و از همه اعضای سازمان ملل متحد می‌خواهد که با هدف ممانعت از وقوع نسل‌کشی در آینده برنامه‌های آموزشی طراحی کنند و برای نسل‌های آینده واقعیت هولوکاست را تشریح کنند.