زبان مادریم را با چه زبانی شرح خواهم داد
از این پس مهاجرین افغان بنا به دستور علی خامنه ای در مدرسه‌ها دولتی ایران ثبت نام خواهند کرد. جناب علی خامنه ای در دستوری که اردی‌بهشت سال جاری صادر کرد اعلام داشت که هیچ کودک افغانی حتی مهاجرانی که به صورت غیر قانونی در ایران حضور دارند نباید از تحصیل عقب بمانند.
این دستور به دید برخی از خبرگزاری ها یکی از موارد تبعیض علیه مهاجرین افغان را برطرف می کند.
خوب اینکه اجازه تحصیل به مهاجران یا افرادی که به هر دلیلی به ایران به عنوان یک کشور پناه آورده‌اند مشکلی نیست اما چرا در کشوری که وقتی حرف از تاریخ وتمدن وفرهنگ واصالت و واژه‌هایی که سنگینیشان بر وضع جامعه اصلاً تطابقی ندارد میشود نوک پیکان این جامعه تاریخ ساز آذربایجان را نشانه میگیرد؟
اگر تحصیل به زبان مادری حق است حتی برای کسانی که به ما پناه آورده‌اند پس چرا این حق در داخل خودمان برای خودمان نیست ؟ نکند ما واژه‌ها را اشتباه میفهمیم یا خود و خودی کس دیگری است؟
چرا این حق از برای نزدیک به دو میلیون پناهجو خارجی که به ما پناه آورده‌اند به عنوان مدال طلایی اعطا میشود ولی برای 35 میلیون ترکی که صاحبان و مالکان سرزمین و استانهای خودشان هستند نیست؟
چرا تعبیر ما از آذربایجان و نگرشمان به آن فقط به عنوان قهرمان جنگ‌ها و خط شکن در جنگ است ؟
چرا مگر آذربایجانی ایرانی نیست؟ چه گناهی کرده است که امروز تاوان آن را این‌گونه باید پس بدهد؟
چرا حق تحصیل به زبان مادریش به عنوان خط قرمزی برای شما محسوب میشود؟
مگر لابلای این خطوط در هم شکسته تاریخ چه حقیقتی نهفته است که شما ترس از فاش شدنش دارید؟ زبان ترکی برای شما چه تهدیدی است که با فعالینش به صورتی فجیه برخورد میکنید؟
درد بسیار است در این خصوص, قلم ها عاجزند از گفتاری که مادرانه بیان شود.