آزادی برای یک ملت دربند
آزادی برای یک ملت دربند
دیروز 21 آذر یکی از روز هایی بود که تاریخ معاصر ما در نوع خود به خاطر دارد. این روز مصادف است با 70مین سالگرد تاسیس حکومت ملی آذربایجان به رهبری جعفر پیشوری که هر چند در بسیاری از کتب تاریخی به آن با دید تردید و به تعریف امروزی اش وابسته به بیگانگان یا تجزیه طلب تعریف شده اما به دیدگاه من یکی از برترین ها در آن بازه تاریخی و آن مکان از آن روز بوده که دست آورد های عظیمی را برای نوع خلق خود درآن زمان به ارمغان آورد و تا به امروز اهرم پیشرفت را هرچند با سیستم های سرکوب مواجه میشود به پیش رانده است. اهرم پیشرفتی که در چارچوب آن بیشتر قریب به اتفاق مطالبات خلق آذربایجان در آن جای داده شده است. از حق تحصیل به زبان مادری گرفته تا کلیه حقوق هایی را که یک بشر باید از آن بدون تعریف چارچوب برخوردار باشد. حق آزادی و اندیشه از اهم حقوق برای نوع خلق هست که باعث پیشرفت جامعه و جغرافیای منطقه شده و نتیجتا پیامدهایی دارد که رو به رفاه را برای خلق به حصول می آورد. این حقوق باعث به وجود آمدن ایده های نو و نواندیش شده و زندگی اجتماعی را برای آینده ای بهتر تعریف میکنند.
اما از اهم دست آورد های این حکومت ملی میتوان به مواردی اشاره کرد که من در اینجا مختصر به چند مورد ازآنها بسنده میکنم.
1 برای اولین بار در شهرهای آذرباجان تجمعات برگزار میشود و مردم به صورت دموکراتیک به خیابانها آمده و در مراسمات و آیین های سنتی خود حضور به عمل میرسانند.
2 رهبران سیاسی حکومتی تازه ای تشکیل میشود که از جمله آنها میتوان به ذکر چند مورد اشاره کرد
غلامرضا الهامی محمود پناهیان صادق بادگان محمد بی ریا و میرزا علی شبستری. هرجند بودند کسان شاخص و بزرگی که در این راه حضور پررنگ و عملی داشته اند ولی من از ذکر نام آنان در این مطلب به خاطر پرداختن به موضوع کلی و چارچوب این مطلب خودداری کردم
3 در تبریز اولین کتابها به زبان مادری (ترکی) چاپ و نشر گردید که از جمله این کتب میتوان به کتاب میرزا علی معجز اشاره کرد یا بیرینجی کتاب(کتاب اول) که در مدارس به صورت علنی و رسمی به تدریس گذاشته شد.
4 در 20 و 21 نوامبر کنگره ملی در تبریز تاسیس شد. مجلس ملی آذربایجان نیز در چنین روز هایی بنا شد.
5 ارکستر ملی از طرف حکومت در تبریز به صورت رسمی تاسیس گردید.
6 مطبوعاتی چون ینی شرق و آذربایجان و آزاد ملت که روزنامه مجلس ملی بود به صورت رسمی و با زبان ترکی آذربایجانی انتشار یافت.
7 اقداماتی قابل توجهی در زمینه حفظ فرهنگ وتاریخ اعمال شد که نمونه های کثیر آن تا به امروز قابل روئیت هست.
8 در ارومیه کنفرانسی در خصوص فرقه تشکیل شده و خود شخص پیشه وری در آن حضور داشت.
9 پول ملی آذربایجان که از طرف مجلس ملی تصدیق شده بود به همراه وظیفه این ارز وارد بازار شد.
10 بیمارستان مجانی در زمان حکومت ملی در آذربایجان در شهر تبریز تاسیس گردید.
11اولین کنگره شاخه جوانان فرقه دموکرات با حضور گسترده زنان و مردان در 15 تیر 1325 تاسیس گردید.
12 شاید باور این مورد برایمان سخت باشد ولی در روز جهانی زن که 8 ماه مارس است رژه گسترده زنان در شهرهای آذربایجان قابل روئت بود.
13 دانشگاه تبریز در سال 1325 از طرف حکومت ملی تاسیس گردید.
و اقدامات کثیر دیگری که جامعه تشنه آذربایجان در طول فقط یک سال به خود دید و ثمره داد. اقداماتی که به باور امروز ما حتی در بازه خیال نیز نمیگنجند که یک حکومت دموکراتیک در عرض یک سال به چنین اقداماتی شگرف نایل شود.
ولی مهمتر از همه ذکر این مورد است که هرچند تمامی حکومت ها بنا به سیاست های خود کمی و کاستی هایی را دارند ولی چرا ما فراموش میکنیم که نیمه پر را در این حکومت ها که از نیمه هم خیلی بیشتر پر بوده ببینیم؟ چرا اگر آزادی را تعریف میکنیم برایش خط و خطوطی را که به باور خود ما درست است میکشیم؟ چرا ما آزادی را برای دیگران تعریف میکنیم؟ واقعا قدری در مفهوم آزادی نگریستن به نحوی بیطرفانه ما را رها تر از همه این چارچوب ها میکند بنابراین برای خود قفسی بزرگتر از آنچه داریم نسازیم. و آزادی را به معنای واقعی آزادی دریابیم که این حق همه است نه حقی که کسی برای کسی قائل شود یا آن را اعطا کند. همه آزادیم و همه حق داریم که از حقوق اولیه خودمان دفاع کنیم پس دیده ها را شسته نگاه ها را مثبت کنیم تا به سمت مثبت این حرکت قدم بگزاریم.
در پایین چند مورد از عکس های آن زمان را مشاهده می فرمایید.
