کشتار وحشیانه ترکان ارومیه توسط ارامنه و آسوریهای مسلح در اوایل قرن بیستم
اخیرا در جریان حفاری های شهرداری ارومیه, یکی از گورهای جمعی احتمالی قربانیان وحشیگریهای ارامنه مسلح در اوان قرن بیستم , در اورمیه کشف شد. متاسفانه شهرداری شهر تاکنون به تقاضای فعالین ملی آزربایجان در جهت توقف حفاری و انجام تحقیقات جواب نداده و تصور نمی رود که قصد باز کردن پرونده قتل عام بزرک را داشته باشند که پاک کردن آن از ذهن ما ازربایجانیها از سیاستهای رسمی زمان پهلوی و جمهوری کهریزکی اسلامی بوده است. استفاده از امکانات عصر دیجیتال تمام هشته هایشان را پنبه خواهد کد و دیر یا زود همه مردم ما به ظلمی که مظلوم نمایان ارامنه بر ما روا داشته اند وقوف کامل خواهند یافت.
یکی از مخوف ترین قتل عامها که تخمینا دو سوم ترکان ارومیه , سلماس, خوی و دیگر شهرها و روستاهای اطراف را در اوایل قرن بیستم در کام مرگ فرو برد, در سالهای حضور ارتش روسیه تزاری و مستشاران امریکائی و فرانسوی و انگلیسی در اوائل قرن بیستم رخ داد. دولت جمهوری کهریزکی اسلامی , از اسناد و مدارک و گزارشهای ماموران دولتی از قتل عام تا به الآن رسما برگی هم منتشر نکرده است. شخص نماینده وقت تهران در ارومیه در خاطرات خود اشاراتی به گزارشهای خود کرده است وتعدادی نیز جسته و گریخته چند خطی در این باب نوشته اند اما کسروی بیش از همه حوادث را پوشش داده است. اگرچه کسروی در حدس و گمان خویش در خصوص تاریخ پیشینیان همواره بیراهه رفت اما تاریخی که در مقابل چشمانش ورق خورده بود را در تلاشی صادقانه و مبسوط در کتاب "تاریخ 18 ساله آذربایجان"به رشته تحریر درآروده است. فصول 15 به بعد کتاب جنایات ارامنه و اسوریهای مسلح در ارومیه را به تفصیل بیان کرده است. ارامنه و آسوریهای مسلح تحت حمایت ارتش اشغالگر روسیه در ارومیه با کمک مستاشاران قدرتهای وقت جهانی ده ها هزار ترک ارومیه و شهرها و دهات اطراف را بی رحمانه قتل عام کردند.اوج وحشیگری زمانی رخ داد که اسمعیل سیمیتقو, سرکرده کردان مسلح شکاک مستقر در روستاهای مرزی ترگور و مرگور-که گاه با روسها و گاه با عثمانیها متحد می شد - در جریان مذراکره با مارشیمون , رهبر مسیحیان منطقه, او را کشت. بدنبال ترور مارشیمون, رهبران ارامنه و آسوری بمنطور خونخواهی دستور 12 ساعت قتل عام مردم ارومیه را صادر کردند.
کسروی می نویسد: "قریب نزدیک به تحقیق ده هزار نفر از مردم مسلمان و کلیمی (ترکها) در شهر توسط مسیحیان ( آسوری و ارمنی) قتل عام شدند ". کسروی اشاره ای هم دارد به اینکه تعداد قربانیها در روستاهای اطراف را نمیتوان تخمین زد اما در خاطرات نماینده تهران در ارومیه قتل عام کامل مردم دهها روستا ی مسلمان (ترک) قید شده است.لرد جورج ناتانیل کرزن ( Lord George Nathaniel Curzon)، از سیاستمداران و رجال معروف بیست و پنج سال اول قرن بیستم و ایرانشناس, جمعیت ارومیه را در حول و حوش 1915 را مابین 30,000 تا 40,000 در نوشته جات خود قید کرده است. یک مطالعه از ترکیب قومی خانوارهای نمونه و مورد بررسی در سطح شهر ارومیه که حدود سال ۱۳۷۹ انجام گرفت نشان می‌دهد که ترک‌زبانان ۸۵٫۷٪ درصد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند و با فرض ایکه ترکیب جمعیتی ارومیه در 1915 همانند ترکیب جمعیتی 1375 بود ه است و رقم میانی جمعیت ارومیه 35,000 نفر بوده میتوان نتیجه گرفت که ترکان ارومیه تقریبا 30,000 نفر بوده اند و تنها در این روز10,000 نفر یعنی یک سوم اهالی شهر قتل عام شده اند. این حادثه در سی و سومیز روز جولان دستجات مسیحی مسلح در آزربایجان غربی اتفاق افتاد ه و در این 33 روز هزاران نفر از ترکان در شهرها و روستاهای مختلف به بهانه های گوناگون قتل عام شده بودند. کسروی به نقل از یک شاهد عینی که جان سالم بدر برده بود می نویسد: "درست 33 روز از اول دعوا گذشته اهالی شهر توی خانه با هزاران مصائب از بی آدوقگ گی و فقدان (مرگ) خویشان و نزدیکان خزیده و از هیچ جا خبر نداشته یکدفعه صبح روز چهار شنبه اخر سال که در همه ولایات ایران امروز جشن و سرور است لگام گسیختگان جلو ( آسوریان) به محلات رو آورده و مسیحیان دیگر (ارامنه) نیز که پی بهانه می گشتند با جلوها داخل خانه ها شده و درها را شکسته و پشت بامها را گرفته و بی آنکه از کسی مقاومت ببینند دختران خردسال و بچه ها و مردان و زنان را در اطاقها و دهلیزها و پشت بامها هدف گلوله نمودند. واقعا امروز مصیبت عظیمی بود. نه پناهگاهی نه مفری. همینکه اهالی این دربند از کوچه و یاپشت بام به آن درنبد فرار می کردند پس از 10 دقییقه مسیحیان آن دربند را نیز می گرفتند و اینها را با آنها یکجا می کشتند." ( صفحه 729)
قتل عامها هرروز گسترده تر و گسترده تر میشد و من باب مثل در سلماس هیچ آبادی باقی نمانده بود و مردم یا کشته و یا بی خانمان شده بودند. فاجعه به سمت و سوی نسل کشی کامل پیش می رفت تا کشور ارمنستان در اطراف دریاچه اورمو شکل بگیرد که سپاه عثمانی وارد خاک آزربایجان شده دسته جات مسلح ارمنی را در خوی تارو مار کردند. اینبار نیز ارامنه باز به ارومیه حمله کرده و انتقام شکست خوی را با قتل عامی دیگر در ارومیه گرفتند. نهایتا با ورود ارتش عثمانی به همه شهرهای آزربایجان غربی نقشه نسل کشی اهالی توسط ارامنه و آسوریها خنثی شد. برخی تخمینها حکایت از کشته شدن دو سوم اهالی توسط ارامنه و آسوریها تا زمان ورود ارتش عثمانی دارد.
دوستان می توانند جلد دوم کتاب "تاریخ 18 ساله آذربایجان" pdf را از سایت زیر دانلود کرده و فصول 15 به بعد را جهت اطلاعات بیشتر مطاله کنند. لطفا در صورت امکان کتاب را به دوستان خود ایمیل کنید تا افرادی که تحت تاثیر تبلیغات و جعلیات ارامنه قرار گرفته اند بدانند که مظلوم نمائی آنها جهت ماله کشی بر ظلم فراوانیست که بر ما آزربایجانیها و ترکان آناتولی روا داشته اند.
http://ketabnak.com/merger.php?dlid=28789