بيانیه پایانی سمینار پلورالیسم سیاسی و نقش ملیت ها در ایران

اين سمينار در تاریخ 26 و27 نوامبر 2016 به ابتکار مرکز مطالعاتی تبریز در استکهلم برگزار شد و فعالان ملیت های فارس، ترک آزربایجانی، ترک قشقایی، ترکمن، کرد، عرب و بلوچ در آن سخنرانی کردند. اين سمينار در تاریخ 26 و27 نوامبر 2016 به ابتکار مرکز مطالعاتی تبریز در استکهلم برگزار شد و فعالان ملیت های فارس، ترک آزربایجانی، ترک قشقایی، ترکمن، کرد، عرب و بلوچ در آن سخنرانی کردند. سخنرانان و موضوع سخنرانی ها: 1- حسن اعتمادی، دبیرکل حزب سکولار دموکرات ایران، "سکولار دموکراسی و مسایل مربوط به اقوام ایرانی" 2- مجید جوادی، "اصول جنبش های مردمی تاریخ معاصر آذربایجان و تبلور آن ها در مرحله نوین حرکت ملی آذربایجان" 3- عبدالرحمان دوه جی، "وضعیت فرهنگی و اجتماعی ترکمن صحرا" 4- احمد رافت، "لزوم طرح مسایل قومی و حمایت از اقوام در ایران" 5- یوسف عزیزی بنی طرف، "گذشته، بنیاد آینده است: از ممالک محروسه تا جمهوری ایران فدرال" 6- شاهد علوی،"فدرالیسم قومی یا جغرافیایی؟ طرحی از یک نظام سیاسی پلورال برای آینده ایران" 7- علیرضا قولونجو، "جنبش های ملی در ایران گرفتار کلیشه ها و پشداوری ها" 8- روح الله مرادی، "سیری در تاریخ سیاسی - اجتماعی ترکان قشقایی و چشم انداز فردای آن در ایران" 9- منصور بی باک، "بلوچستان و پلورالیسم ونقش ملیت ها در آینده ایران فدرال" 10- خانم ئاوا هما، "ضرورت نقش زنان در رسیدن به پلورالیسم". متن کامل بیانیه پایانی سمینار:

دوران ما، گواه رواج دموکراسی در بسیاری از کشورهای جهان است. اما خاورمیانه ما، هم اکنون به باتلاقی بدل شده که همه روزه حقوق بنیادین انسان ها در آن بی محابا پایمال می شود و ارزش و حقوق انسان ها، در کمترین حد خود قرار دارد. در این میان جمهوری اسلامی ایران نه تنها در قیاس با معیارهای جهانی بلکه در مقایسه با کشورهای خاورمیانه نیز از کارنامه سیاهی برخوردار است و بر این اساس، نقشی بسیار منفی در کشورهای منطقه ایفا می کند.

حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، نه تنها در سیاست های خارجی بلکه در سیاست های داخلی نیز به کجراهه می رود و مرتکب خطاهایی می شود که کشور و جامعه ایران را به ورطه بحران های جدی اقتصادی، روانی، فرهنگی، محیط زیستی و حتی امنیتی کشانده است. حاکمیت ایران، حقوق بنیادین همه شهروندان جامعه اعم از زنان، کارگران، معلمان، روزنامه نگاران، دگر اندیشان و دگرباشان جنسیتی را به شکل مستمر نقض می کند.

بی گمان جدی ترین ابعاد نقض حقوق انسانی در ایران، نادیده گرفتن و پایمال کردن حقوق ملیت ها و اقوام در ایران است که به شکاف های ژرف و بحران های اجتماعی منجر شده که روز به روز بغرنج تر و صعب العلاج تر می شود. مسأله ملیت ها که از هنگام تأسیس دولت مدرن ایران در آغاز سده بیستم ایجاد شده، امروزه نه تنها بهبود نیافته بلکه ژرف تر و گسترده تر شده است. کشور ایران که اساساً سرشتی چند ملیتی، چند هویتی و چند اعتقادی دارد، در قرن اخیر به صورت کشوری تک ملیتی، تک فرهنگی، تک زبانه، تک دین و مذهب اداره می شود که در این زمینه کوشش های بسسیار شده است. نگرش و گرایش های شوونیستی و نژادپرستانه حاکمیت ها در ایران، تا حد فراوانی در میان روشنفکران جامعه فارس زبان نیز رواج دارد که اینان در مواردی حتی از نهادهای دولتی نیز پیشی می گیرند و در محو مظاهر ملیت های غیر فارس پیش قدم می شوند که جای انتقاد دارد. این کوشش ها گرچه به شکست انجامیده اما منشاء آسیب ها، رنج ها و مصایب بسیاری برای این ملیت ها شده است.

مرکز مطالعاتی تبریز بر برپایی "سمینار آینده سنجی پلورالیسم سیاسی و نقش ملیت ها در ایران"می کوشد با تدارک زمینه های بحث و گفتگو درباره مسایل جامعه چند هویتی ایران، دشواری ها و مشکلات ملیت ها و اقوام مختلف کشور ایران را با نگاهی تکثرگرایانه به بحث، نقد و چاره یابی بگذارد. بر این اساس، امور زیر را به سمع و نظر همه شهروندان کشور ایران و افکار عمومی جهان می رساند:

1- حفظ و حمایت از هویت ها، فرهنگ ها، زبان ها، گویش ها و آیین های مختلف و باورهای گوناگون و دیگر تفاوت های ملی، دینی، مذهبی و سیاسی جامعه ایران، لازم است مورد احترام قرار گیرند و حکومت ایران بنا بر قوانین و الزامات بین المللی باید در حفظ و اشاعه همه این امور، اهتمام ورزد.

2- سیستم تمرکزگرایانه کنونی ایران، کارکرد ویرانگری دارد و نیاز به گذار مسالمت آمیز از این سیستم به سیستم اداره غیر متمرکز در اسرع وقت، امری مبرم و تاخیر ناپذیر است. بدیهی است این گذر مسالمت آمیز نه با سیستم اداره مرکزی بلکه باید با اشتراک و در نظر گرفتن دیدگاه ها و خواست های همه شهروندان کشور انجام گیرد و در این راه، سعادت و بهروزی انسان و جامعه ملاک قرار داده شود.

3- همه ملیت ها، اقوام و شهروندان کشور ایران باید در آینده به شکلی دموکراتیک بر امور خود حاکم و در تعیین سرنوشت خویش آزاد باشند.

4- ملیت ها و اقوام غیر فارس، افزون بر اداره مناطق ملی خویش باید در اداره کشور و نهادهای حکومتی مستقر در پایتخت نیز مشارکت داشته باشند.

از طرف سخنرانان و شرکت کنندگان سمینار