نهضت ۲۱ آذر برگی زرین از تلاش چپ ایران برای آزادی و عدالت و احترام به حقوق ملتها
«نهضت ۲۱ آذر» آذربایجان پس از گذشت بیش از هفت دهه از فراز و فرود آن همچنان مورد کینه و نفرت بقایای طبقات و اقشار «ملاک- اشراف- روحانی- دیوانسالار» آن دوران، بازماندگان خاندان های حکومتگر ایران و آذربایجان، ستایشگران نژاد آریایی، ناسیونالیستهای افراطی فارس، سازمان روحانیت شیعه، شاهپرستان، توابین جنبش دموکراتیک و نیز نهادهای تبلیغی- ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی و دول عمده سرمایه داری غرب است. این جبهه مختلف المنافع در ضدیت با جنبشی در ۷۰ سال قبل مشترک المنافع است. تلاش آنان محق جلوه دادن خویش و مسموم ساختن جستجوگران نسل جدید و تخریب حافظه تاریخی ایران و جهان درباره نهضت آذربایجان است. نهضت ۲۱ آذر تنها نهضت صد سال اخیر ایران است که لحظه ای از غضب و کین طبقات و نیروهای ارتجاعی و نظم سرمایه سالار جهان نیاسوده است.
در طول هفت دهه اخیر دروغپردازی جز لایتجزای جنگ روانی ارتجاع علیه نهضت آذربایجان بوده است. هر کدام از منتسبین ارتجاع یعنی جبهه اشراف- زمیندار و دیوانسالار، روحانیت، نژادپرستان، بنگاههای تبلیغی دول عمده سرمایه داری، توابین و ... به تناسب کیفیت خویش و دست در دست هم در این جنگ روانی شرکت جسته اند. نوشته های ضد «۲۱ آذر» مدیران موسسات و رسانه های تبلیغاتی وابسته به دولتهای غربی، حتی در پرتشنج ترین دورانهای روابط سیاسی ایران و غرب، آذین بخش مطبوعات و رسانه های دولتی - امنیتی ایرانند و تاریخدانان مرتجع و نژادپرست رژیم پای ثابت گردهمایی های موسسات دولتی غربی. این جنگ روانی در ۷۰ ساله اخیر – با گذر زمان- مدام «مدرن» تر و «به روز» تر شده است. اگر زمانی همه اعضای این جبهه بخاطر تقسیم «اراضی شاهنشاه» و اربابان بزرگ میان دهقانان، بخاطر تلاش برای برابر حقوقی زنان و مردان، بخاطر تضعیف مبانی اشرافیت، بخاطرعدم اطاعت نهضت از ارتجاع تهران و ... متفقا بر «تجاسر» ، بی دینی، کفر و ضرورت جهاد علیه دموکراتها تاکید داشتند و هواپیماهای امریکایی و انگلیسی اعلیحضرت فتوای تکفیر دموکراتها و فرمان «قتله» ملایان را بر فرازشهرهای آذربایجان پخش می کرد، امروز زمانه دیگری است. دیگر با این سلاح نمی توان به جنگ نهضت آذربایجان رفت. گذر زمانه قدسیت نظام ارباب- رعیتی، تقدس تعلق کالاوار زنان به مردان را در هم شکسته، خواسته عدم تمرکز (انجمنهای ایالتی و ولایتی، خودمختاری و فدرالیسم) و حق آموزش بزبان مادری و ضرورت پذیرش تنوع ملی – اتنیک ایران را به وجدان عمومی تحمیل کرده است... دیگر اینهمه را نمی توان بعنوان مجوز کشتار «متجاسران» (یعنی آنانکه جسارت ورزیده و علیه ارتجاع به پا خواسته اند) به افکار عمومی تحمیل کرد. اکنون دشمنان نهضت سلاحی از سلاحهای پوسیده گذشته را از زرادخانه خویش بیرون کشیده و آن را حبل المتین خود کرده اند. نهادهای جنگ سرد و کارگزارانش، رژیم جمهوری اسلامی و تاریخ پژوهان آن و نیز برخی «تاریخ نگاران» مغرض و یا تحت تاثیر تبلیغات جنگ سرد، برای تخریب سیمای نهضت دست به دست هم داده، چنین تبلیغ می کنند که گویی نهضت آذربایجان با قصد جدا شدن و الحاق به شوروی- از اغاز تا پایان – با تمام جزئیاتش به فرمان رهبران اتحاد شوروی و شخص ژوزف استالین تشکیل یافته و به رهبری روزانه رهبران حرب کمونیست آذربایجان شوروی پیش رفته است. برای جا انداختن این دروغ اسناد تاریخی تحریف می شوند، بر اساس نیازهای فعلی سند جعل می شود، اسناد جعلی و تحریفات در ترجمه جعلی تر و تحریف شده تر می شوند. مراکزی مسئول این تحریفات و جعلیات اند. می کوشند با زهر این تحریفات و جعلیات، افکار عمومی تاریخ پژوهان جهان را مسموم سازند. طرفه انکه طراحان اصلی و ناشران عمده این تحریفات و جعلیات، آن نهادهایی هستند که فرمان دهندگان آنان خود با دخالت در این یا ان گوشه جهان، با ابداع ارتجاعی ترین گروههای خونریز شهره آفاقند.
علیرغم همه این تلاشها نهضت ۲۱ آذر آذربایجان - علیرغم این یا آن کاستی و افزونی اش - بمثابه برگی زرین از مبارزات زحمتکشان و آزادیخواهان آذربایجان و سرتاسر ایران ثبت تاریخ ماست. آزادیخواهان آذربایجان هرچند در برابر ارتجاع حاکم بر تهران، ملاکان، روحانیت، اشراف، نژادپرستان و حامیان بین المللی آنان شکست خوردند، ولی تلاش آنان برای فرسودن پایه های نظام وحشیانه فئودالی، تضعیف فرمانروایی طبقات اشراف و روحانی و دیوانسالار، اصلاحات اداری، بهبود حال و روز طبقه کارگر، برابر حقوقی زن و مرد، احترام به فرهنگ و زبان تحقیر شده مردم، برادری ملیتهای ایرانی و دهها اقدام انقلابی دیگر سبب ساز و یا الهام بخش تحولاتی در تاریخ و اندیشه مردم آذربایجان و ایران گشته است.
۲۱ آذر بخشی از تاریخ نهضت چپ در آذربایجان و سرتاسر ایران است. در هفتاد و یکمین سالگرد ۲۱ آذر، یاد این نهضت، یاد رهبران آن و بویژه شخصیت برجسته جنبش کارگری – کمونیستی ایران سید جعفر پیشه وری، یاد هزاران جان باخته و رنج کشیده آن را گرامی می داریم.