چرا نباید پرچم ترکیه، در نوروز کردستان بالا رود

چرا نباید پرچم ترکیه، در نوروز کردستان بالا رود

● پرچم دولت و کشور ترکیه مانند سایر تاریخ نگاری آن بر اساس یک داستان خیالی افسانه ای بدون پشتوانه است. روایت این پرچم با رنگ قرمز و حلال ماه در آن، حکایت از آن دارد که در جنگی که معلوم نیست به چه مناسبتی و در کجا و در مقابل کدام دشمن و از کدام نژاد و قوم، لشکر و مردم تُرک تبار با شکستِ سختی مواجه میشوند و آنقدر از آنها کشته میشوند که سیل و دریایی از خون روان میشود. به هنگام فرارسیدن شب مهتابی که ماه و ستارگان چهره ای تابان و نمایانی داشته اند بر این دریای سیل خون تصویر می اندازند که با آمیزش خون و ماه و ستارگان، شرایطی و صحنه ای افسانه ای و متافیزیکیِ غم انگیزی ایجاد میشود که این پرچم یادآور چنین افسانه ای در تاریخ تُرک تباری است.

● ادامهء این داستان چنین هست که در میان جنگ فقط یک جنگجوی زخمی تُرک تبار جانِ سالم بدر میبرد و ناگهان یک گُرگ مادهءِ خاکستری از راه رسیده این جنگجو را با خود به پناگاهی امن در بلندایِ کوهی میبرد و از او مواظبت میکند. نژاد مردم تُرک دیروز و امروز را از ترکیب و آمیزش این گُرگ و این جنگجو میدانند. جنبش و طرفداران حزب و یا ارگان و یا نهادِ"گُرگ خاکستری"بر اساس همین داستان تخیلی ساخته شده است.

● امّا در واقعیت رنگِ سرخی که در پرچم ترکیه هست نشان از خون تُرک تباران نیست، بلکه نشان از خونِ مردمانی است که تُرک تباران برای تسخیر سرزمین و مال و ثروت آنها ریخته اند که مردم کُرد هم یکی از این مردمانی هستند که طی قرن گذشته قربانی و خون آنها سراسر سرزمین ترکیه و فراتر از آنرا خونین کرده است، حلال ماه در این پرچم را هم میشود نشان از ایدئولوژی اسلامی نامید که مبنای کشور گشایی و ساختار خلیفه گری و سلطانی خونبار تُرک تباران بوده است.

● حال مگر میشود مردم کُرد در یک تجمع میلیونی در جشن نوروز باستانی مخصوص به خود ، پرچم خونینی را بالا ببرند که آغشته به خون آنها و سایر انسانهای دیگر هست. این عمل مانند این است که بگویند در اسرائیل و هر جایی که یهودیان زندیگ میکنند، پرچم و علامت صلیب نازیسم هیتلری را بر بالای سر خود بر افرازند.

● اصولأ چرا در جهان امروز باید پرچمی بالا رود که بجای صلح و آشتی و همزیستی مسالمت آمیز، بوی خون و خون ریزی و جنگ و کشتار و ویرانی و راسیسم را تبلیغ کند و در دستور کار روزانهءِ یک دولت بر اساس خون تُرکی بر پا شده، قرار گیرد ؟ چرا مردم تُرک میخواهند مانند گذشته با شمشیر و خون مشکلات خود را حلّ و به مقاصد خود برسند ؟ این پرچم حکایت از یک داستان و روایت ویژهءِء مردمانِ تُرک تبار هست و به جمعیّتی نزدیک به 20 میلیون کُرد ربط و مناسبتی ندارد که آنرا بر افرازند !.

● چرا مردم کُرد خورشید و رنگین کمان آنرا که در نگار پرچم ملّی آنها رسم شده و این خورشید که نشان از روشنی و جاودانگی و راسیونالیسم و بیانگر گرمی و زندگی و برکت و هستی بخشی برای همهء انسانها و موجودات زنذه هست و نماد و نشانِ هویّت ملّی و جهان بینی ملّتِ کُرد و سایر مردمان دیگر هست، را بالا نبرند و در مقابل پرچمی خونین را بالا برند؟. پیام صلح و گریز و پرهیز از خون ریزی عبدالله اوجالان با بالا بردن پرچمی خونین در چنین روزی در تضاد کامل بود و هست.

● پیام صلح عبدالله اورجالان در 21 ماه مارس 2013 آغاز مبارزهء سیاسی و منطقی و واقعی و متداوم مردم کُرد است که تا بر پایی کشور و دولت کردستان بزرگ ادامه خواهد داشت.

پیام صلح یکطرفه با بر زمین گذاشتن موقت اسلحه و مبنا قرار دادن دیالوگ منطقی برابر با نرمها و پارامترهای مناسبات سیاسی و اجتماعی جهان امروز عبدالله اوجالان، دولتِ ترکیه، اتحادیه اروپا، آمریکا، و نظام جمهوری اسلامی را خلع سلاح کرده است. مجلس ترکیه را بهم ریخت، اعتراضات دولت مردان جمهوری ترکیه را دامن زده است که چرا در جشن نوروز، روز باز خوانی پیام صلح عبدالله اوجالان پرچم سرخ ترکیه برافراشته نشده است.

● موقعیّت تاریخی مردمان کُرد به چنان رشد و اهمیّتی بر خوردار شده است که پیام صلح و بر زمین گذاشتن اسحلهء آنها از هر جبههءِ جنگی کارآیی بیشتر و برنده تری دارد. امروز دیگر اتحادیه اروپا و آمریکا و ترکیه و جمهوری اسلامی نمیتوانند احزاب کُردی را تروریست بنامند، در مقابل مردم کُرد و احزاب آنها از کمک و پشتوانهءِ جهان دمکراتیک برخوردار خواهد شد.

● گذشته از منابع نفتی اقلیم کردستان در شمال عراق، اغلب شاهراهها و لوله های نفت و گاز آسیای میانه، ناحیّهء قفقاز، عراق و شمال عراق که با واسطه و ترانزیت کشور ترکیه از بندر جیحان به اروپا و جهان صنعتی انتقال می یابد از جغرافیای مسکونی مردمام کُرد میگذرد و یا خواهد گذاشت، دریای میانه و بندر جیحان در حوزهءِ کنترل آنهاست.

●منابع انرژی ترکیه در جغرافیای مردمان کُرد هست که ترکیه قصد دارد از سال 2015 میلادی بهره برداری از آنها را از سر گیرد، همه اینها باعث شده است که دولت ترکیه در محاصرهءِ سیاسی مردمان کُرد قرار گیرد. گذشته از مبارزات یک قرن گذشتهء مردم کُرد، این فشارها در کنار مسائل سیاسی دیگر باعث شده است که دولت ترکیه با واسطه گری آمریکا با خفت و خواری دست بسوی کشور و حکومت اسرائیل دراز کرده است تا با خیالی راحت به مردم و مسئلهءِ ملّت کُرد که مشکل درجهءِ اوّل و موضوع ممتاز کشور ترکیه و کشورهای همسایه و خاورمیانه و اروپا و آمریکاست، بپردازد.

● زمان لازم هست که دولت ترکیه مفهوم و پیامد پیام صلح و آشتی عبدالله اوجالان را درک کند. امّا از همین امروز اعتراض حکومت ترکیه از برافراشته نشدن پرچم ترکیه در گردهمایی نوروزی مردم کُرد، بیانگر این هست که آنها قصد حقیقی حلّ مشکلات مردم کُرد را ندارند، اینک توپ در زمین حکومت ترکیه است که چگونه میخواهد پاسخ پیمان و پیام صلح مردم کُرد و رهبر حزب پ.ک.ک را بدهد.

● مردم کُرد فلسطینی ها نیستند و حکومت ترکیه هم ظرفیّتهای کشور اسرائیل را ندارد و ایرانیان راستین همه مانند اعراب تماشاگر نخواهند بود. چه بهتر که سیاست مداران ترکیه دیگر از بازی موش و گربه دست بردارند و در سطح بالا و با احترام متقابل و با دستی پُر به پیش باز پیشنهاد صلح مردم کُرد و احزاب کُردی بشتابند. کمترین هدیه ای که دولت ترکیه میتواند به مردمان کُرد تقدیم کند،برپایی حکومت و پارلمان مستقل کُردیدر ترکیه هست که پرچم خورشید نشان بر آن افراشته شود. جهان امروز در انتظار جعبهءِ پیشنهادی دولت ترکیه به مردم کُرد صلح طلب نشسته است.