اتهام: ناسیونالیسم افراطی

اتهام: ناسیونالیسم افراطی
موضوع: حرکت ملی آزربایجان
در نظر بگیرید که اتهام زنندگان حامی پر و پا قرص جنبش کردها به خصوص پ .ک.ک هستند و اوجالان با ترور و تفنگ مراودت نزدیکی دارد و هنوز هم تفنگ، برگ برندۀ او در مذاکرات است.

سئوال: آیا جنبش هویت جویی آزربایجان ناسیونالیسم افراطی است؟
جواب: سندی وجود ندارد. و حتی اگر عقیده ای مفرط نیز وجود داشته باشد تنها کلام و کلمه و گفتمان است. و این جرم نیست.
هیچ یک از تشکل های آزربایجان تروریست نیستند و از منظر سیاسی وجهۀ مدنی دارند.
کسی از طرف این تشکیلات ها ترور نشده است.
هیچگونه خرابکاری از طرف هویت جویان آزربایجان صورت نگرفته است.
همۀ فعالان حرکت ملی دموکراسی را سر منشا حرکت می دانند.
از هیچ کانال رسمی حرکت ملی خشونت و ناهنجاری تبلیغ نمی شود.
ترور و قتل و کشت و کشتار در گفتمان هویت جویی جایی ندارد.
تروریسم داعش و تروریسم کرد   به یک اندازه از جانب ما مطرودند.
همۀ آنهایی که ما را متهم به افراطی گری می کنند امروز خودشان در دفاع از افراطی گری پ.ک.ک سنگ تمام گذاشته اند.
کردها و هویت جویی آنها قابل احترام است اما ترویج خشونت و ترور از جانب بعضی از احزاب کرد، هویت جویی نیست. آنها باید در مواجهه با آزربایجان جنوبی عاقلانه رفتار کنند.

دنیا و بعضی از مخالفان مغرض باید بدانند که آزربایجان در صف اول مقابله کنندگان با داعش قرار دارد 

یک یادآوری: تمرکزگرایی در  کشاندن جنگ هویت جویی به حاشیه ها و دور کردن مصائب از تهران موفق شده است.

پیش از هر گونه اتهام زنی، مواردی که مخالف نویسی زبان حاکم باید بیاموزد:

-جنبش هویت جویی یک مدافع است در برابر سلطه و تهاجم. تلفات جانی و مالی و روانی را پیوسته تحمل می کند اما هرگز پاسخ خشونت مسلم را با خشونت نداده است. 

- فدرالیسم زبان محکوم با  فدرالیسم زبان حاکم فرق دارد.
- ناسیونالیسم زبان محکوم با ناسیونالیسم زبان حاکم فرق دارد.
- ادبیات هویت جویی با ادبیات هویت ستیزی فرق دارد.

تحت تاثیر مسایل منطقه این روزها بعضی ها می گویند حرکت ملی آزربایجان یک لیدری مثل اوجالان کم دارد. سمت نگاهشان غلط است. 

چون:

- اکثریت آزربایجانی ها مسلمان شیعه می باشند.
- در جنبش هویت جویی سنی اکراد منطقه، حزب و لیدر رنگ اساسی دارد. 
- در فرهنگ شیعه، مردم  همیشه دنبال منجی بوده اند. در وضعیت فعلی آزربایجان، نقش احزاب رنگی ندارد.  واین به دلیل اقندار لایۀ دینی است. (1)
- باید دنبال تفاوت های منجی با لیدر بود.
- مدرنیسم سطوح بالای حرکت با سنت گرایی سطوح مردمی همخوان نیست.
- نوع مقابله با جریان هویت جویی امکان همگانی شدن نام شخصیت های ملی جریان را از آن گرفته است.

مواردی که فعالان هویت جویی باید دربارۀ هم بدانند:

- ادبیات داخل جریان با ادبیات خارج فرق دارد و این طبیعی است.
- در اصول و اساس ما مخالف هم نیستیم مخاطب همدیگر هستیم.
- به جای سانسور یکدیگر در ترویج یکدیگر باید کوشید.

حرف ناگفته:

- باید همۀ مخالفان و موافقان به جای انگ زدن و منحرف کردن مسیر بحث، یک نکته را پیوسته مدنظر داشته باشند که ماشین هویت جویی نه در تهران و واشنگتن و آنکارا و باکو و...، بلکه در دروازۀ تبریز پارک شده است.

 باقی بقایتان

---------------------------------------------

(1) -  تنوع احزاب در حکومت های دینی مفهومی ندارد. این مسئله تنها به حذف و سانسور سطوح بالا بر نمی گردد بلکه تابع گرایشات هدایت شدۀ مردم نیز می باشد.