هر روز که میگذرد، مبارزهء ملی دمکراتیک خلق ترک در آذربایجان جنوبی و دیگر خلقهای غیرفارس گسترش بیشتری می یابد و مفاهیم با معانی تازه تری به میان می آید. از سوی دیگر شکل و شیوه مبارزه ملی و رهایبخش با تمامی تاریخ طولانی اش، با تجربه و حتی بی تجربه گییهایی نیز خود را می نمایاند. فعالین سیاسی و مدنی متعلق به ملیتهای غیرفارس هر روز صور مختلف چالش ملی را در مباحثاتشان مطرح میکنند. طرح یک اندیشه و نارسایی های احتمالی موجود در آنها اغلب به مثابه بهانه از سوی مخالفین این جنبش ها مورد استفاده قرار میگیرد و از آن به مثابه ابزاری علیه جنبش ملی دمکراتیک خلق ترک و دیگر خلقهای غیرفارس ساکن در ایران استفاده میشود. اما برای فعالین جنبش رهایی ملی خلق های غیرفارس، "رفتار دینامیک"است که شیوه عمل آن را توضیح میدهد و یا بایستی توضیح دهد. به عبارت دیگر "خطا"در بیان و یا اساسا "خطا"از آن کسی سر میزند که در حرکت است. اما اهمیت قضه در نوع رفتار با خطاست. رفتار "دینامیک"دقت اش به اصلاح خطاست، اما رفتار "استاتیک"دقت اش به سوء استفاده از خطا و تخریب است.
در طرح آقای انصافعلی هدایت، به نظر من در استفاده از مفاهیم ترکیبی با واژه "فارس"دقت کافی به خرج داده نشده است. به نظر من سیاست فعالین جنبش ملی دمکراتیک خلق ترک در آذربایجان جنوبی با جامعه فارس بایستی در زیر سه مفهوم جداگانه فرموله گردد و برای هر سه مورد سه سیاست جداگانه نیز در پیش گرفته شود.
اول: دولت فارسی
دوم: نخبگان سیاسی و مدنی فارس
سوم: خلق یا ملت فارس
شیوه برخورد با دولت فارسی:
استراتژی جنبش ملی خلق ترک در آذربایجان جنوبی و دیگر جنبش های ملی متعلق به ملیتهای غیرفارس ساکن در ایران رهایی از اسارت استعماری دولت فارسی در ایران است. کسانیکه در تحلیل ماهیت دولت ایران از شناسایی ماهیت اتنیکی (فارسی) آن طفره میروند، آب به آسیاب رژیم استبدادی ایران و سیاستهای استعماری آن میریزند. رفتار جنبش ملی ملت ترک با دولت و حاکمیت ایران، رفتاری نفی ایی و تناقضی است و در واقع این رژیم مانع اصلی پویش دمکراتیک خلق ترک و دیگر خلقهای ساکن در جغرافیای سیاسی ایران است. به بیان دیگر دشمن اصلی ملت ترک در آذربایجان جنوبی و ایران رژیم جمهوری اسلامی است.
شیوه برخورد با نخبگان ملت فارس:
نخبگان ملت فارس (احزاب و شخصیتهای سیاسی، نخبگان فکری و فرهنگی و هنری، بورکراتها و تکنوکراتهای آن ملت و وابستگان آسیمیله شده غیرفارس آنها در ایران و...) که عموما در موضع مخالفت با جمهوری اسلامی عمل میکنند، همواره از سوی فعالین جامعه سیاسی ترک در آذربایجان جنوبی و ایران، از نقطه نظر رفتار سیاسی رسد میشوند. چرا که رفتار و سیاست این بخش از جامعه فارس نقش تاثیرگذار و تعیین کننده ایی بر چشم انداز تحولات سیاسی ایران دارد. آن بخش از نخبگان سیاسی فارس که به حق حاکمیت مردم و حق تعیین سرنوشت ملتهای غیرفارس احترام میگذارند و در راستای دمکراتیسم در ایران عمل میکنند، عملا با جنبشهای ملی دمکراتیک خلقهای غیرفارس در ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی همسو هستند. اما بخش نسبتا وسیع نخبگان سیاسی و مدنی ملت فارس از گرایشات راست تا چپ، انگاه که مسئله "حق تعیین سرنوشت ملتها"به میان می آید، با نگاهی استعماری و درکی بغایت ضددمکراتیک و در ضدیت با حق تعیین سرنوشت ملیتهای غیرفارس، عملا به ابزارتبلیغی رژیم و آلت سرکوب خلقهای غیرفارس در ایران تبدیل میگردند. برای نمونه سیاست حزب کمونیست کارگری با تمامی احزاب سلطنت طلب و راستگرای جامعه سیاسی فارس در ضدیت با حق مسلم و شناخته شدهء تعیین سرنوشت ملتها همسو است. این یکی خود را کمونیست معرفی میکند و آندیگری آشکارا در خدمت بازگرداندن سلطنت به ایران است. اما این هردو در ضدیت با برابری حقوقی خلقها در ایران و در مخالفت با حق تعیین سرنوشت ملتها متحد عمل میکنند. رفتار فعالین جنبش های ملی دمکراتیک با این بخش از نخبگان جامعه فارس یعنی نخبگان سیاسی و مدنی آن بر اساس دیالوگ انتقادی و در سمت و سوی افشای رفتار ضددمکراتیک آنان در افکار عمومی مردم در تمامی مناطق ایران است.
شیوه برخورد با ملت فارس:
اما خلق فارس، جمعیت ملیونی این جامعه و بخشهای مختلف آن و بویژه اکثریت زحمتکش خلق فارس، اگر چه در بخش شهری تا حدودی تحت تاثیر سیاستهای دولتی در خصوص حقوق ملیتهای غیرفارس قرار دارند، اما حساب کاملا جداگانه ایی نسبت به رژیم حاکم و نخبگان سیاسی مدنی آن در نزد جنبش های ملی دمکراتیک متعلق به ملتهای غیرفارس دارند. ملت فارس خود اسیر رژیمی استبدادی با ماهیت دینی است. فشار کمرشکن زندگی از جنبه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و زندگی روزمره این خلق حتی چشم انداز آن را با استمرار حاکمیت جمهوری اسلامی تاریک و بی آینده می می نماید. بنابراین تلاش فعالین جنبش های ملی همسویی در مبارزه با استبداد دینی و اظهار همدردی با این خلق در مشقاتی استکه از سوی جمهوری اسلامی بر زندگی عموم مردم در ایران سایه افکنده است. تلاش برای روشنگری در خصوص حقوق برابر ملیتها در ایران و تلاش برای برپایی نوعی همبستگی مبارزاتی با خلق فارس و دیگر خلقهای ایران که بتواند چشم انداز عادلانه و برابری را برای تمامی ملتهای ساکن در ایران ترسیم کند. شیوه رفتاری جنبش ملی خلق ترک در آذربایجان و ایران، همبستگی با خلق فارس در مبارزه علیه استبداد دینی حاکم و جلب نظر آنان برای همراهی خلقهای غیرفارس در مبارزه با ماهیت استعماری دولت جمهوری اسلامی در ایران است. این تنها چاره برون رفت دمکراتیک با چشم اندازی عادلانه در ایران است.
سخن پایانی:
آنچه که در این میان خواهد توانست به همبستگی خلقها در ایران و پیشرفت مبارزات آزادیخواهانه و رهایبخش آنان کمک کند، به رسمیت شناختن حقوق بین المللی، پذیرش حق تعیین سرنوشت خلقها در ایران، تلاش برای گشایش و دمکراتیسم رئال تر در مقابل شعارهای میان تهی دمکراسی خواهانه در میان نخبگان ملت فارس است. به بیان دیگر نخبگان سیاسی و مدنی فارس امروز از چنین موقعیتی در جامعه ایران برخوردارند که میتوانند، با پذیرش حقوق شناخته شده بین المللی، منشورجهانی حقوق بشر و برابری حقوقی ملیتهای ساکن در این کشور، ایران را بسوی دمکراتیسم واقعیتر هدایت کنند.
سوی دیگر رفتار نخبگان سیاسی و مدنی فارس که آثار مخرب آن را هم اینک نیز میتوان به عینه مشاهده کرد، نفی حقوق شناخته شده بین المللی، ضدیت با حق تعیین سرنوشت خلقها و رفتاری همسو با رژیم جمهوری اسلامی در سرکوب فعالین جنبشهای ملی متعلق به ملیتهای غیرفارس ساکن در ایران است. این شیوه رفتاری، گذشته از اینکه تفرق و بی اعتمادی در میان جنبشهای سیاسی را تشدید میکند، در عین حال استمرار این شیوه در شرایط احتمالی آینده میتواند ایران را بسوی یک جنگ داخلی تمام عیار بکشاند. جنگی که در آن همه ملتهای ساکن در ایران متضرر خواهند شد. از سوی دیگر این رفتار نخبگان سیاسی و مدنی فارس، حتی از همین امروز و با تکیه بر روش نفی حقوق برابر ملیتهای ساکن در ایران، راه اتحاد و همبستگی سیاسی را میان بلوک سیاسی فارس با بلوک سیاسی متعلق به ملتهای غیرفارس را برای یک مبارزه جدی و همه جانبه با جمهوری اسلامی مسدود میکند و بدینوسیله اسمترار حیات جمهوری اسلامی را از این طریق محتمل می سازد.
2013/11/11
Yunes.shameli@gmail.com